Abonnementkosten: € 24.50
Beschrijving: In de jaren zestig en zeventig bloeiden bedrijven als Lips, Sola en Remia in en rond Zeist. Een tekort aan Nederlandse werknemers gaf Marokkaanse mannen de kans geld te verdienen. Zij hielpen elkaar aan werk en een pension, vooral als ze uit dezelfde streek kwamen. Later volgden hun vrouwen. Zo ontstond een Zeister Berbergemeenschap met veel onderlinge familiebanden.Veertig jaar later zocht fotograaf Bernice Siewe hen op. Middels portretten, kleine handelingen en details van interieurs roept Siewe intimiteit en sfeer op. Haar beelden en interviews vertellen op associatieve wijze het verhaal van een groep mensen wier leven verbazingwekkend anders liep dan zij verwachtten.Beelden lezen'Indirecte beelden', noemt Siewe zelf haar fotodocument. Fotos die zich niet zo gemakkelijk en eenduidig laten interpreteren. Ramen, spiegels, doorkijkjes die een tweede beeld weerspiegelen, reflecteren. Een dubbelbeeld is te zien wanneer we een van de eerste fotos van haar boek bekijken. Een van buiten gefotografeerd raam van een woonhuis met gesloten luxaflex met weerkaatsingen van wolken. De wolken worden als het ware op de ruit geprojecteerd. Siewe heeft meer van dit soort fotos in haar boek opgenomen. Ze maakt het de kijker niet gemakkelijk. Ze wil dat we nadenken over een foto en die niet zien als een gemakkelijk eenduidig 'plaatje'. fotos maken en fotos kijken is hard werken! Siewe wil dat we ons bewust zijn van onze eigen beelden en onze eigen ogen en hoe wij die gebruiken. Wat zien we? Waarom zien we dat? Waarom interpreteer ik dat beeld zo en niet zo? Veel van haar beelden, haar fotos lijken wel zoekplaatjes. Wat wil ze ons vertellen? Wat wil ze ons laten zien?Eigen verhaalWe mogen ons eigen verhaal maken met de ingredieënten die zij ons aanreikt. En dat doet ze niet alleen met haar fotos, maar het document levert ons ook ander materiaal aan: verhalen en interviews. Allemaal puzzelstukjes die met elkaar een geheel vormen. Het laat ons een gemeêleerd beeld zien van haar onderwerp: Marokkanen. Waarom pakt ze het zo aan? Siewe: 'Ik vind dat er teveel stereotype beelden over Marokkanen in Nederland bestaan. Er wordt te gemakkelijk in de bekende vooroordelen en algemeenheden gepraat en geoordeeld. maar uiteindelijk gaat het om individuen, mensen zoals jij en ik. Daarover kan je niet in stereotypen denken, daarvan moet je je wel bewust zijn. Met dit document word je je dat bewust. Ik wil dat je een actieve kijker bent. Ik maak het je niet gemakkelijk, omdat je anders alleen maar bevestigd wordt in de denkbeelden die je al hebt. Ik wil met mijn fotos, interviews en verhalen mensen nieuwsgierig maken naar elkaar. Om wie gaat het, wie zijn het, wat hebben deze mensen mij te vertellen? Daar gaat het mij om: om onderdelen aan te reiken waarmee de kijker zelf een totaalbeeld kan creeëren. Het gaat niet om algemeenheden, het gaat om individuen. Iedereen is een individu, ook de kijker en die heeft weer zijn eigen achtergrond van waaruit hij mijn beelden bekijkt en interpreteert. Zo'n reflectiemoment zit in elke foto en in heel mijn boek.'ZelfreflectieReflecteren op beelden, op fotos is een belangrijk onderdeel in het kunstvakonderwijs. Dit boek is dan ook heel bruikbaar om met leerlingen kritisch naar fotos te kijken die zich niet meteen laten lezen, laten interpreteren. Wat zie je? Waarom zie je dat? Wat zie je niet? Waar associeer je dat mee? Wat vind je ervan? Ook is de aanpak van Siewe interessant om in een les toe te passen. Laat ook leerlingen zelf fotos maken, fotos van thuis meenemen, ouders interviewen, enzovoort. Probeer daarbij stereotypen te voorkomen en verrassende fotos te laten maken, waarop nog iets te raden overblijft. Dan wordt het spannend! Maak met elkaar een tentoonstelling van al het beeldmateriaal. Dit boek leent zich uitermate voor interculturele aspecten: dichtbij huis, met wie woon je, wie ben je, je familie, waar kom je vandaan, waar ga je naartoe?BeeldcultuurEen abrikoos in de achtertuin is een mooi en voor het voortgezet onderwijs bruikbaar boek. Hoewel het over Marokkanen in Zeist gaat, overstijgen de beelden, de verhalen en de aanpak het lokale. Het geheel is persoonlijk, invoelbaar, menselijk. Het geheel levert een caleidoscoop van materiaal en informatie op, die heel bruikbaar is voor eigen lessen beeldcultuur. Als docent zal je je de aanpak van Siewe min of meer een beetje eigen moeten maken. Maar wanneer haar methodiek je aanspreekt, zijn er allerlei activiteiten te bedenken. Een fotoboek dat zeker geen salontafelboek is, maar een methode in zich heeft om kritisch beelden te lezen en te interpreteren en je op die manier bewuster te worden van je eigen denkbeelden en interpretaties. Een boek dat bij mediawijsheid niet mag ontbreken.

Dit artikel wordt u aangeboden door: Wannaboeks-Algemeen
Mail dit artikel naar een vriend / kennis / familielid